நயாகராவின் நாயகன்

நயாகராவின் நாயகன்

உலகின் மிக அழகான ஆனால் ஆபத்தான அருவிகளில் ஒன்று நயாகாரா.  அமெரிக்க கனடா நாடுகளின் எல்லைப்பகுதியிலிருக்கும் மலைச்சரிவில் இந்த அருவி சீறிபாய்ந்து மூன்று பகுதிகளாக விழுகிறது. ஒரு அருவி அமெரிக்க பகுதியிலும் மற்றொன்று கனடாவின் பகுதியிலும் இன்னொன்று இரு நாடுகளின் எல்லைகளை பிரிக்கும் பகுதியின் நடுவிலும் விழுகிறது.  இந்தபகுதியை பார்க்க அமைக்கபட்டிருக்கும் பிரமாண்டமான பாலம் வழியாக இரு நாடுகளுக்கும் போக்குவரத்து வசதியுமிருக்கிறது. நயாகராவின் மிக அகலமான அருவியான இதில் நிமிடத்திற்கு 60 லட்சம் கன அடி தண்ணீர் கொட்டுகிறது.

இந்த அருவியின் அருகே அமெரிக்க எல்லைபகுதியிலிருந்து கனாடா நாட்டின் எல்லைபகுதிக்கு நடந்து சாதனை செய்திருக்கிறார் நிக்கோலஸ் வாலண்டேனா எனற அமெரிக்கர்.  நடந்தது  இழுத்துகட்டபட்ட  ஒரு கம்பியின் மேல்.!  நிக் தன் 13 வயதிலிருந்து கம்பியின் மேல் நடக்கும் வித்தையை செய்துவருபவர். உலகின் பல உயாரமானஇடங்கள்,கட்டிடங்களின் இடையே எல்லாம் நடந்து சாதனை படைத்தவர். 6 முறை கின்னஸ் சாதனைபட்டியலில் இடம்பிடித்தவர். ஆனால் நேரடியாகநயாகாராவின் மேல் தரையிலிருந்து 200 அடி உயரத்தில் கட்டபட்ட கம்பியில்  1800 அடிகள் நடந்து கடந்த முதல் மனிதன் என்ற சாதனை தான் மகத்தானது. காரணம் நயாகாராவின் அந்த பகுதியில் பொங்கி விழும் அருவியிலிருந்து எழும் பனிப்படலமும், ஆளைச்சாய்க்கும் காற்றும், பேரிரைச்சலும்  மிகப்பாதுகாப்பான தொலைவிலிருந்து பார்க்கும் டூரிஸ்ட்களையே அச்சபடுத்தும் ஒரு  விஷயம்.

உலகின் அழகான டூரிஸ்ட் தலத்தில் அடிக்கடி.  விபத்து நேருவதை விரும்பாதாதால் அமெரிக்கா, கனடா இரு நாடுகளுமே தங்கள் பகுதி அருவிகளில் சாகஸ முயற்சிகளுக்கு தடை விதித்திருக்கிறது. இரு நாட்டின் எல்லைகளுக்கிடையே இந்த சாதனையை நிகழ்த்த விரும்பிய  “நிக்” க்கு இது ஒரு நீண்ட நாள் கனவு. இரண்டாண்டு போராட்டங்களுக்குபின்னர்  இரண்டு அரசுகளிடமும்அனுமதி பெற்றிருக்கிறார். நியார்க் மாநில சட்டமன்றம் விசேஷ சட்டம் மூலம் அனுமதி அளித்திருக்கிறது. ஆனால் மிகப்பெரிய அளவில் அனுமதி கட்டணத்தை நிர்ணயத்தது. கனடாநாட்டில் ஒண்டார்ரியோ நகர்மன்றம் பல லட்சம் டாலர்களை நகர வளர்ச்சிக்காக நன்கொடையாக பெற்றபின்தான் அனுமதித்திருக்கிறது.

ஒரு சர்க்கஸ் குடும்பத்தின் 7 வது வாரிசான நிக்கோலஸின் குடும்பத்தில் பலர் சாதனையாளர்கள். தாத்தாவின் தந்தை அமெரிக்க பகுதி நயாகாராவை கடக்கும் போது விபத்தில் சிக்கி உயிரிழந்தவர். நிக்கோலஸ் இந்த சாதனை செய்ய விரும்பியதற்கு அதுவும் ஒரு காரணம். மற்ற இடங்களைப்போல இங்கு ஒருமுறை பயிற்சி செய்யது பார்க்க முடியாது. அதனால் அருவிக்கு அருகில் ஒரிடத்தில் உயரத்தில் கம்பிகள் அமைத்து  ராட்ச தீயணக்கும் எந்திரங்கள்மூலம்  அருவி போல நீர்பாய்ச்ச செய்து பயிற்சி எடுத்திருக்கிறார்  நயாகாரா காற்றின் வேகத்தை தாங்க கூடிய கம்பிகள் மார்க்கெட்டில் இல்லாதால், விசேஷமாக கம்பிகள் தயாரிக்க பட்டன. இரு நாட்டின் மலைப்பகுதிகளிலும் அமைக்கபட்ட விசேஷ தூண்களில் இந்த கம்பியை  இணைக்கும் சவாலான விஷயத்தை ஹெலிகாப்படரின் மூலம் இழுத்துகொண்டு போய் செய்திருக்கிறார்கள்.   செலாவான பல மில்லியன் டாலர்களை ஏற்றுகொண்டன ஸ்பான்ஸர் செய்த டிவி சானல்கள்.

இறுதியில் திட்டமிட்டபடி சாதனையை துவக்கும் முன் பாதுகாப்பு ஏற்பாடாக இடுப்பு பட்டையிலிருந்து நடக்கும் கம்யினுடன் ஒரு சங்கலி இணைக்க வற்புறுத்தியது  ஸ்பான்ஸர் செய்த ஒரு டிவி சானல்.  முதலில் ஏற்க மறுத்த நிக் இறுதியில் சம்மதிக்க வேண்டியாதாயிற்று. 

25 நிமிடத்தில்  மெல்ல நடந்து  இவர் செய்த சாதனையை இரு நாட்டின் எல்லைகளிலும் லட்டசகணக்கானோருடன் உலகம் முழுவதும் டிவியில் பார்த்த்து.    முன்னிரவு வேளையில்  மின்னொளியில்  இதை செய்யவிரும்பியது சானல்கள்.  “  “ வெண்புகையான பனிச்சராலினிடையே ஓளிவெள்ளத்தில்  நடக்கும்போது கம்பியே கண்ணில் தெரியவில்லை. மிகமிக கவனமாக அடிகளை வைக்க வேண்டியிருந்தது.  எனறு சொன்ன நிக் தன்காலர் மைக்கின்மூலம் தரையிலிருக்கும் நண்பருடன் பேசிக்கொண்டே  நடந்தார். மைப்பகுதியை கடக்கும் போது  “இங்கிருந்து பார்க்கும் போது   நயாகாரா மிக ரம்மியமாகயிருக்கிறது. என்னைத்தவிர இதை யாரும்பார்த்த்தில்லை எனபது பெருமையான விஷயமாகயிருக்கிறது “ என்றார்.  கனடா நாட்டின் எல்லையைத் தொட்டவுடன்  “கடவுள் அருளால் இதை சாதிக்க முடிந்தது” என்று சொன்ன நிக் செய்த முதல் வேலை அவருடைய பாட்டிக்கு போன். அவர்காலத்தில் சாதனையாளராக இருந்த பாட்டி வயது மற்றும் உடல் நிலை காரணமாக டிவி பார்க்க அனுமதிக்க படவில்லை. வினாடி தப்பினால் விபத்து என்ற இந்த சாதனைப்பயணத்தில் நிக் பத்திரமாக எடுத்துச் சென்றது கனடாநாட்டின் விசாவுடன் கூடிய அவரது பாஸ்போர்ட்.!

ஜன்னல் தரும் சிந்தனைகள்--சுப்ர-பாலன்

வரலாற்று வாசகங்களை சொல்லிய வாசற்படிகள்.

இந்த ஆண்டு விவேகானந்தரின் 150 வதுபிறந்த நாள்

வரலாற்று வாசகங்களை சொல்லிய வாசற்படிகள்.
கல்கி7/10/12

சிக்காகோ நகரிலுள்ள  சிக்காகோ ஆர்ட் இன்ஸ்டியூட் உலகின் மிக பெரிய கலைக்கூடங்களில் ஒன்று. 250 ஆண்டுபாரம்பரியமிக்க இதில் பல அரிய ஓவியங்கள் உள்பட 2 லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட கலைப்பொருட்கள் காட்சிபடுத்த பட்டிருக்கும் ஒரு அருங்காட்சியகம். வருடம் முழுவதும் ஓவிய காட்சிகள் நடைபெறும் இதன்  ஆர்ட் காலரியில் ஒரு கண்காட்சி நடத்துவது என்பது பல ஓவியர்களின் கனவு.

இவற்றையெல்லாம்விட இங்கே நாம் பெருமைப்படவேண்டிய ஒரு விஷயமும்  இருக்கிறது.  1893ல் விவேகாந்தர்  “அமெரிக்க சகோதிரிகளே, சகோதர்களே” என்ற வரலாற்று சிறப்பு வாய்ந்த சொற்பொழிவை நிகழ்த்திய உலக மதங்களின் பாராளுமன்றம் நடைபெற்றது இந்த இடத்தில் தான்.

விவேகானந்தர் பேசிய இடத்தில் இப்போது என்ன இருக்கிறது என கேட்ட நமக்கு ”அப்போது இந்த இடத்தில் ஒரு சிறிய கட்டிடமும் பெரிய மைதானமும் இருந்திருக்கிறது.பின் நாளில் கட்டிடம் விவாக்கி புதுபிக்க பட்டபோது மிக கவனமாக அந்த இடத்தை  சின்ன ஆடிட்டோரியமாக உருவாக்கியிருக்கிறார்கள்.” என்று சொல்லி கட்டிடத்தின் அன்றைய வரைபடம், இன்றைய வரைபடம் ஒப்பிடும் குறிப்புக்கள் எல்லாம் தந்து, நமக்காக அதை திறந்து காட்டவும் ஏற்பாடுசெய்கிறார். திருமதி மேரிஸ்காட். ஓய்வு பெற்ற பள்ளி ஆசிரியாரான இவர்  இங்கு வருபவர்களுக்கு உதவும் பணியை செய்யும் ஒரு தன்னார்வலர். வயது 72..    ஹாலின் நுழைவாயிலின் அருகில் விவேகானந்தர் வருகையின்,, சொற்பொழிவின் நினைவுபதிப்பாக ஒரு பட்டையம் பதித்திருக்கிறார்கள்.

இரண்டுதளங்களில் ஓவியங்களும்,கலைச்செல்வங்களும் குவிந்து கிடக்கும் இந்த கலைக்கூடத்தின் நடுவே மாடிக்கு செல்ல   வெண்பளிங்கினால் ஆன பெரிய படிகள். இதை  “கிராண்ட் ஸ்டேர்ஸ்” என அழைக்கிறார்கள்.

 ஜித்திஷ் கல்லட்( Jitish Kallat) ஒரு வித்தியாசமான ஓவியர்.  ஓவியம் எனபது உருவங்களின் வடிவாக மட்டுமிருக்கவேண்டியதில்லை என்ற கருத்தை கொண்டவர்.இவர் ஓவியங்களைத்தவிர புகழ்பெற்ற வாசகங்களையே சம்மந்தபட்ட இடங்களில்  பிரம்மாண்ட  வண்ண ஒவியமாக்கி நிறுத்துவார். ஜவர்ஹாலால் நேருவின் எழுச்சி மிக்க முதல் சுதந்திரதின உரை, முதல் இந்திய பராளுமன்ற உரை போன்றவைகளை பிரமாண்ட எழுத்து ஒவியங்காளாக்கி புகழ் பெற்றவர்.,

கடந்த ஆண்டு ஜித்திஷ் இங்கு நடத்திய  ஒரு மாறுதலான ஓவிய  கண்காட்சி பற்றி நாடு முழுவதும் பேசபட்டது. அது விவேகானந்தர்  இந்த இடத்தில் ஆற்றிய உரையின் வார்த்தைகளை  வானவில்லின் வண்ணங்களில் இந்த மாடிப்படிகளில்  வரிசையாக பதித்து  ஒரு ஓவியமாக்கியிருந்தார். முதல் படியில்துவங்கும் முதல் வரியின் வார்த்தைகளை படித்து  கொண்டே ஏறும் நாம் இரண்டாம் தளம் அடையும் போது முழு உரையையும் படித்து முடிக்கிறோம். ” பிரிவினைவாதம், அளவுக்கு மீறிய மதப்பற்று, இவற்றால் உண்டான மதவெறி, இவை இந்த அழகிய உலகை நெடுநாளாக இறுகப் பற்றியுள்ளன. அவை இந்த பூமியை நிரப்பியுள்ளன. உலகை ரத்த வெள்ளத்தில் மீண்டும் மீண்டும் மூழ்கடித்து, நாகரீகத்தை அழித்து, எத்தனையோ நாடுகளை நிலைகுலையச் செய்துவிட்டன. அந்தக் கொடிய அரக்கத்தனமான செயல்கள் இல்லாதிருந்தால் மனித சமுதாயம் இன்றிருப்பதை விடப் பலமடங்கு உயர்நிலை எய்தியிருக்கும்!” என்ற இறுதிப்பகுதி வாசகங்களையும் அந்த சொற்பொழிவு நிகழந்தநாள் செப் 11 என்பதையும் படித்த போது 118 ஆண்டுகளுக்குபின்னர் அதே செப் 11ம் நாளில் அமெரிக்கமண்ணில் நிகழ்ந்த வன்முறை  ஒரு துரதிர்ஷடமான விசித்திரம்தான். என தோன்றியது.

இந்த உரையை விவேகானந்தரின் குரலிலேயே கேட்காலாம் என சில இணையதளங்கள் அறிவிக்கின்றன. ஆனால் அதன் நம்பகத்தன்மையை கடந்த 10 ஆண்டுகளாக பல நிலைகளில் ஆராய்ந்து கல்கதாவிலுள்ள ராமகிருஷ்ண மடம்  சமீபத்தில் அறிவித்திருப்பது அது விவேகானந்தர் குரல் இல்லை. என்பதைத்தான்.  முடிவிற்கு வர முக்கியமான காரணம் 1893 ல் டேப்பில் பதிவு செய்யும் வசதிகள் இல்லை என்பது தான்.

அவரின் உரையை, அவர்பேசிய இடத்தை, பாதுகாத்து, நினைவுபதிவு பட்டையம் இட்டு, உரைவாசகங்களை புதுமையானகண்காட்சியாக்க அனுமதித்து பல வகையில் இந்த கலைக்கூடம் விவேகானந்தரை சிறப்பாகத்தான் கெளரவிக்கிறது என்ற எண்ணத்துடன் வெளியே வந்து சாலையை கடக்க நிற்கும் நம் எண்ணத்தை இன்னும் வலுப்படுத்துவது கண்ணில் படும் இவர்கள் நிறுவியிருக்கும் அவர் பெயரைச்சொல்லும் எதிர் தெருவின் பெயர் பலகை.

”இந்து”வாகவே வாழ்ந்தவர்

இந்திய வரலாற்றில் எப்படி ”இந்து” நாளிதழக்கு ஒரு முக்கிய இடமிருக்கிறதோ அதே போல் இந்து நாளிதழின் வரலாற்றில் சமீபத்தில் கால மான அதன் ஆசிரியர் திரு ஜி கஸ்தூரி அவர்களுக்கும் ஒரு அழியாத இடமிருக்கிறது. 135 வயதாகும் இந்து நாளிதழில் 25 ஆண்டு காலத்திற்கும் மேல் தொடர்ந்து ஆசிரியராகயிருந்த பெருமை இவருக்கு மட்டுமே  இந்திய அரசியல் பாக்கிஸ்தான் போர், அணுகுண்டு சோதனை, நாணய மதிப்பு குறைப்பு,(Devaluvation) எமர்ஜென்சி, இந்திராகாந்தியின் படுகொலை,போபர்ஸ் ஊழல் அம்பலம் போன்ற  பல அதிரடிகளையும் திருப்பங்களையும் சந்தித்த காலகட்டமான 1965 முதல் 91 வரை  ஆசிரியராக இருந்தவர். வலிமையான தலையங்களையும், விரிவான கட்டுரைகளையும் எழுதி இந்துவின் வாசகர்வட்டத்தை விரிவாக்கினவர். போபர்ஸ் ஊழல் தொடர்பான திடுக்கிடும் கட்டுரைகளை அன்றைய உதவியாசிரியார்  எழுதி வந்தபோது இறுதி பகுதியில் தகுந்த செய்திகளாக இல்லை என வெளியிட மறுத்த துணிவான ஆசிரியர். அந்த உதவிஆசிரியர் இந்து குடும்பத்தை சேர்ந்த திரு ராம்.

ஒரு நாளிதழ் காலத்தின் கட்டாயத்திற்கேற்ப தன்னை மாற்றி புதிபித்துகொள்ள வேண்டிய அவசியத்தை புரிந்துகொண்டு இந்து நாளிதழின் முகப்பு, வடிவம், செய்திவெளியிடும் பாணி புதிய பகுதிகள் என பலவற்றை மாற்றிஅமைத்தவர். வண்ணபடம், ஃபேக்ஸ் மூலம் பல இடங்களிலிருந்து பதிப்பு,  கணனியில் பக்கங்களை அமைத்தது  அதை கணனியின் மூலமே ஒருங்கிணைத்தது போன்ற பல   “முதல்“களை இந்திய நாளிதழ்களில் கொண்டுவந்தவர். இருபது வயதில் M.A பட்டத்துடன் பத்திரிகையாளாரக சேர்ந்து 15 ஆண்டுகளுக்குபின் இணையாசிரியாராகவும் பின் ஆசிரியராகவும் உயர்ந்து நீண்டகால பணிக்குபின் ஒய்வு பெற்றபின்னரும் இறுதி மூச்சுவரை பத்திரிகையை நேசித்து அதனுடைய ஒவ்வாரு கட்ட வளர்ச்சியையும் கவனித்து  மகிழ்ந்தவர். மிகவும் பிடித்த பல விஷயங்களில் ஒன்று போட்டோகிராபி. புகைப்படதொழிலின் நுணுக்கங்கள் அனைத்தும் அத்துபடி.  ” “என்னை இண்ட்ர்வீயூ செய்யும் போது இந்த  படம் எத்தனை மணிக்கு எடுத்தீர்கள்? என நான் தந்திருந்த படங்களில் ஒன்றை எடுத்து காட்டி கேட்டார், காலை 11 மணி இருக்கும் என்றேன். நன்றாக நினைவுபடுத்திச்சொல்லுங்கள் சேபாக் மைதானத்தில்  மதியம் 3 மணிக்கு தான் இப்படி நிழல் விழும் என்று அவர் சொன்னவுடேனேயே வேலை கிடைத்தாலும் இந்த ஜாம்பாவனிடம் ஜாகிரதையாக இருக்கவேண்டும் என தோன்றிற்று “ என்கிறார் டி. கிருஷ்னன். இவர் இந்துவின்போட்டோ எடிட்டர்.

வளரும் டெக்காலஜியை கற்று கொள்ள வயது ஒரு தடையே இல்லை என நிருபித்த இவர்  ஆப்பிள் நிறுவனத்தின் ஐ மேக் என்ற கம்யூட்டரில்(இது பத்திரிகை தொழிலில் பயன்படுத்தபடும் லேட்டஸ்ட் டெக்னாலாஜி) இந்துவின் 75 போட்டாகிராபர்கள் எடுத்த படங்களையும் செய்திகளையும் பார்த்து தன்  கருத்துகளை உடனே பதிவு செய்துவிடுவார். 80 வயதை கடந்த நிலையிலும் பிரமிக்க வைக்கும் சுறுசுறுப்புடன் இந்துவின் இன்றைய தலைமுறை இளம்பத்திரிகையாளர்கள் பலருடன் தொடர்பிலிருந்தவர். மரணத்தின் முதல் நாள் மாலை இந்துவின் 134 வது ஆண்டுவிழா நிகழ்ச்சி யில் பங்கேற்றதை நெகிழ்வுடன் நினைவு கூறும் திரு ராம்,”இந்து. பத்திரிகையின் அத்தனை பிரிவுகளைப்பற்றியும் முழுமையாக அறிந்த அவருக்கு  இறுதிவரை இந்துவும் அதுபற்றிய எண்ணங்களுமே தான் வாழ்க்கையாக இருந்தது ” என்கிறார்.

நல்ல பத்திரிகைகளை போல நல்ல பத்திரிகையாசிரியர்களையும்  சரித்திரம் மறப்பதில்லை.

மனது வைத்தால் நிச்சயம் மாற்றம் இங்கே சாத்தியம்

புதியதலைமுறை 20/9/12 இதழ்

இந்தியாவில் நாளொன்றுக்கு 2 கோடி லிட்டர் பால் உற்பத்தி செய்யப்பட்டு ஒரு கோடி விவசாயிகள் தினசரி வருமானம் பெறுகிறார்கள்.  இந்தப் புரட்சியை நிகழ்த்தியவர் குரியன்

இந்தியாவில் நாளொன்றுக்கு 2 கோடி லிட்டர் பால் உற்பத்தி செய்யப்பட்டு ஒரு கோடி விவசாயிகள் தினசரி வருமானம் பெறுகிறார்கள்.  இந்தப் புரட்சியை நிகழ்த்தியவர் குரியன் குஜராத் மாநிலத்தில் ஒரு சிறு கிராமம். அங்கிருந்த விவசாயிகளுக்கு ஒரு பிரச்சினை. தங்களது பசு, எருமை மாடுகளிடமிருந்து கறந்துகொண்டு வரும் பாலை போல்சன் டைரி என்ற நிறுவனத்திடம் விற்பனைக்காக ஒப்படைப்பார்கள். ஆனால் பணம் வராது. காரணம், விற்பனைக்காக மும்பைக்கு அனுப்பப்படும் அந்தப் பால் மும்பை போய்ச் சேர்வதற்குள் திரிந்துவிடும். கெட்டுப்போன பாலுக்கு யார் பணம் கொடுப்பார்கள்? அந்த மக்களுக்கு உதவ விரும்பினார், சர்தார் வல்லபாய் படேலின் சீடரான திருபுவன்தாஸ் படேல். அந்த மாவட்டத்தில் இருந்த விவசாயிகளைக் கொண்டு கூட்டுறவுப் பால்பண்ணை ஒன்றை உருவாக்கினார். ஆனாலும் பிரச்சினை தீரவில்லை. அங்கு பயிற்சிக்காக அனுப்பப்பட்டிருந்த இளைஞரிடம் ஆலோசனை கேட்டார். ‘பாலை நீங்கள் பதப்படுத்தினால்தான் அது விரைவில் கெட்டுவிடாமல் பாதுகாக்க முடியும். அதற்கு நீங்கள் பிளேட் பாஸ்ட்ரைசர் என்ற ஒரு இயந்திரத்தை வாங்க வேண்டும்’ என்றார் இளைஞர். ‘ஆனால் அது உங்களால் முடியாது’ என்றார். ‘ஏன்?’ என்றார் திருபுவன்தாஸ். ‘அதன் விலை 60 ஆயிரம் ரூபாய்’ என்றார் இளைஞர். 1949ல் அறுபதினாயிரம் ரூபாய் என்பது பெரிய தொகை. ‘முடியும், நம்மால் முடியும்’ என்ற திருபுவன்தாஸ், கிராமத்து மக்களிடம் பேசினார். நூறு, இருநூறு எனச் சிறுகச் சிறுக ஒவ்வொருவரும் பங்களித்தனர். அந்த இளைஞர் அசந்து போனார். எளிய மக்களைக் கொண்ட கூட்டுறவு இயக்கம் எத்தனை வலிமையானது என அவருக்குப் புரிந்தது. பயிற்சி முடிந்து ஊரைவிட்டுக் கிளம்பவிருந்த அவர், அங்கேயே தங்கி அந்த இயந்திரத்தை நிறுவினார். அதன் பின் கடந்த ஞாயிறன்று தனது 90வது வயதில் இறந்து போகும்வரை அதுவே அவரது வாழ்விடமாயிற்று. பாலைப் பதப்படுத்த முடியும் என்று தெரிந்ததும், பால்வரத்து அதிகமாயிற்று. அடுத்து என்ன செய்யலாம் என்ற கேள்வி எழுந்தது. திரவமாக இருப்பதால்தானே பால் கெட்டுப் போகிறது, அதைப் பவுடராக்கி விட்டால்? என அவர் யோசிக்க ஆரம்பித்தார். அப்போது ஐரோப்பாவிலும், நியூசிலாந்திலும் பாலில் இருந்து பால் பவுடர் தயாரிக்க ஆரம்பித்திருந்தார்கள். ஆனால் இங்கு அதில் ஒரு பிரச்சினை இருந்தது. ஐரோப்பாவில் கொழுப்புச் சத்து குறைந்த பசும்பாலில் இருந்து பவுடர் தயாரித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். இங்கு கிடைப்பது எருமைப்பால். அந்தக் கிராமத்தில் உருவாகி இருந்த நவீன பால் பதப்படுத்தும் நிலையத்தைப் பார்வையிட வந்திருந்த நியூசிலாந்து நாட்டின் பால்வள ஆராய்ச்சி நிலையத் தலைமை அதிகாரி, அதன் கட்டமைப்பைக் கண்டு அசந்துபோனார். நிலையத்தின் நிர்வாகியாகயிருந்த அந்த இளைஞரைப் பெரிதும் பாராட்டி, ‘இவ்வளவு புத்திசாலியாகயிருக்கும் நீ ஏன் முட்டாள் தனமாக, உலகில் யாராலும் செய்ய முடியாத திட்டத்தில் நேரத்தையும் பணத்தையும் வீணாக்கிக் கொண்டிருக்கிறாய்?’ என்று கேட்டபோது அந்த இளைஞர் சொன்ன பதில், ‘இதை நான் செய்து காட்டுவேன்.’ சொன்னபடியே செய்துகாட்டி, உலகிற்கே அந்த விஷயத்தில் வழிகாட்டினார் அந்த இளைஞர். அவர் வர்கீஸ் குரியன், செய்த விஷயம், எருமைப்பாலைப் பயன்படுத்தி பால் பவுடர் தயாரிப்பது. இன்று இந்தியா ஆண்டுக்கு 65,000 டன் பால் பவுடர் தயாரிக்கிறது. இது நியூஸிலாந்து தயாரிப்பதைவிட பல மடங்குகள் அதிகம். பால் விநியோகம், பால் பவுடர் என வர்த்தகம் விரிந்து கொண்டிருந்தபோது, அவர் அந்தக் கூட்டுறவு சங்கத்தின் உறுப்பினர்களிடம் சொன்னார்: ‘நாம் இப்படியே பாலை வாங்கி விநியோகிக்கிற அமைப்பாகவே இருந்தால் முன்னேற முடியாது. நாம் மார்க்கெட்டிங்கில் இறங்க வேண்டும். அதற்கு நமக்கு ஒரு ‘பிராண்ட்’ வேண்டும்.’ அப்போது உருவானதுதான் அமுல். Anand Milk Union Limited என்பதன் சுருக்கம்தான் அமுல். ஆனந்த் என்பது அந்தக் கிராமத்தின் பெயர். அமுல் செய்த புரட்சி ஒரு வரலாறு. நெஸ்லே, பிரிட்டானியா போன்ற பன்னாட்டு நிறுவனங்களை ஓரங்கட்டிவிட்டு தன் வெற்றிக் கொடியை நாட்டியிருக்கிறது அமுல். இன்று இதன் வெற்றியை கோ ஆப்ரேட்டிவ் கேபிடலிசம் என வகுப்பறைகளில் போதிக்கிறார்கள். ஆனால் அமுலின் உண்மையான வெற்றி, கந்துவட்டிக்குக் கடன் வாங்கித் தவித்துக் கொண்டிருந்த விவசாயிகளை ‘முதலாளி’களாக்கியது. இன்று இந்தியாவிலேயே பாலுக்கு அதிகக் கொள்முதல் விலை கொடுப்பது, குஜராத் பால் உற்பத்தியாளர்கள் கூட்டுறவுச் சங்கங்களின் கூட்டமைப்புத்தான். 1948ல் 430 பேரிடமிருந்து நாளொன்றுக்கு 5,000 லிட்டர் பால் வாங்கிக் கொண்டிருந்த அமுல், இன்று 30 லட்சம் பேரிடமிருந்து நாளொன்றுக்கு ஒரு கோடி லிட்டருக்கு மேல் கொள்முதல் செய்கிறது.   அமுலின் பிசினஸ் மாடல் இன்று இந்தியாவின் அத்தனை மாநிலங்களிலும் பின்பற்றப்படுகிறது. இதனால் இன்று இந்தியாவில் நாளொன்றுக்கு 2 கோடி லிட்டர் பால் உற்பத்தி செய்யப்பட்டு ஒரு கோடி விவசாயிகள் தினசரி வருமானம் பெறுகிறார்கள்.   ஆச்சரியமான விஷயம்... ஓசையில்லாமல் இந்தப் புரட்சியை நிகழ்த்திய குரியன் பால் அருந்துவதில்லை. ‘எனக்குப் பால் பிடிக்காது என்பார் அவர். குரியன் சென்னையில் படித்தவர். 1940ல் சென்னை லயோலா கல்லூரியிலும் பின், கிண்டி பொறியியல் கல்லூரியிலும் படித்த இவர், வெளிநாட்டில் மெக்கானிக்கல் என்ஜினீயரிங் படித்தவர். பெரிய குடும்பப் பின்னணி கொண்டவர். அவரது தாத்தா ஜான் மத்தாய், இந்தியாவின் நிதி அமைச்சராக இருந்தவர். அவர், டாடா குழுமத்தைச் சேர்ந்த டிஸ்கோவின் தலைவராக இருந்தபோது குரியனுக்கு டிஸ்கோவில் வேலை போட்டுக் கொடுத்தார். அந்த வேலையையும் பின், யூனியன் கார்பைடில் கிடைத்த வேலையையும் விட்டுவிட்டு அந்த குஜராத் கிராமத்திலேயே தன் வாழ்நாள் முழுதும் தங்கி விட்டார். அதன் பலன் அந்தக் கிராமத்திற்கு மட்டுமல்ல, இந்தியாவிற்கே கிடைத்தது. இளைஞர்கள் மனது வைத்தால் இந்தியாவை மாற்ற முடியாதா என்ன?

ரகசிய புனிதபயணம்

இலங்கையின் கொழும்பு நகரிலிருந்து 10கீமீ தொலைவிலிருக்கிறது  “கெள்ண்ய விஹாரய” என்ற புத்த மடலாயம். இந்த கோவிலில்   கடந்த மாதத்தில் காட்சிக்கு வைக்கபட்டிருந்தை  சுட்டெரிக்கும் வெய்யிலை பொருட்படுத்தாது பல மணி நேரம் நீண்ட கியூவில் காத்திருந்து ஒரு லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட மக்கள் பக்தியுடன் தரிசித்தார்கள். இங்கு மட்டுமில்லை அனுராதபுரம் உள்பட 7 நகரகங்களிலும் இதேபோல்  மக்கள் வெள்ளம்.காத்திருந்து  அதை தரிசித்தது.